धर्म्य _dharmya

धर्म्य a. [धर्मादनपेतः-यत्]

1 Consistent with law, duty or religon, lawful, legal; यो यस्य धर्म्यो वर्णस्य Ms.3.22; 25-26.

-2 Religious (as an act); क्रियाणां खलु धर्म्याणां सत्पत्न्यो मूलकारणम् Ku.6.13.

-3 Just, righte- ous, fair; धर्म्याद्धि युद्धाच्छ्रेयो$न्यत्क्षत्रियस्य न विद्यते Bg.2.31; 9.2; Y.3.44; धर्म्यासु कामार्थयशस्करीषु Bk.1.9.

-4 Legiti- mate.

-5 Usual.

-6 Endowed with particular qualities, as तद्धर्म्य; धर्म्यमणुमेतमाप्य Kaṭh.1.2.13.

-7 Relating to Dharma; अध्येष्यते च य इमं धर्म्यं संवादमावयोः Bg.18.7.

-Comp. -विवाहः a legal marriage; cf. Ms.3.26.